ကၽြန္မေရးျဖစ္ခဲ့ေသာ/ ေရးေနျဖစ္ေသာ ကဗ်ာမ်ား - ဇြန္ ၂ဝ၁၉

၂။

တကယ္လို႔မ်ား ကိုယ္တို႔ မေတြ႔ျဖစ္ခဲ့ၾကရင္...

မင္းရိွေနတတ္တဲ့ေနရာေတြမွာ ကိုယ့္အတြက္မဟုတ္တဲ့ ❤ reactေလးေတြကို လိုက္႐ွာၾကည့္ေနျဖစ္မယ္မထင္ဘူး
Last seen 1 min agoဆိုတဲ့ ရိွခဲ့ခ်ိန္ျပစာေၾကာင္းေလးကိုျမင္ၿပီး ရင္ခုန္ေနျဖစ္မယ္ မထင္ဘူး
ကိုယ္မေတာင္းဘဲပို႔ေပးထားတဲ့ ကိုယ့္ဂယ္လာရီထဲက မင္းပံုကေလးကို ခဏခဏျပံဳးျပေနျဖစ္မယ္မထင္ဘူး
တစ္ႀကိဳးျပတ္ေနတဲ့ ကိုယ့္ဂစ္တာေလးကို ဖြဖြကိုင္မိတိုင္း မင္းကို သတိရစိတ္နဲ႔ မ်က္ရည္ဝဲျဖစ္မယ္ မထင္ဘူး
အရင္လို အသားမာတက္မေနေတာ့တဲ့ ကိုယ့္ဘယ္ဘက္လက္ေခ်ာင္းေတြကို ျပန္ျမင္တိုင္း ကိုယ့္တေယာက္ထဲအတြက္ဆိုျပခဲ့ဖူးတဲ့ မင္းသီခ်င္းသံကို ၾကားေယာင္ေနလိမ့္မွာ မဟုတ္ဘူး
Jajacoဆိုတဲ့ တံဆိပ္ေလးနဲ႔အနီေရာင္ကိုတြဲလ်က္ေတြ႔မိတိုင္း ကိုယ့္ရင္ထဲေႏြးသြားလိမ့္မယ္ မထင္ဘူး
အစားအေသာက္ေတြကို မက္မက္ေမာေမာစားမယ္ျပင္လိုက္တိုင္း ဝလာေတာ့မွာပဲဆိုတဲ့ စကားသံကို ၾကားေနမိမွာ မဟုတ္ဘူး
မနက္မိုးလင္းတိုင္း ေဟ့အိပ္ပုတ္ထေတာ့ဆိုတဲ့ စကားသံထဲ ကိုယ္နာနာက်င္က်င္ ျပံဳးေနျဖစ္မယ္ မဟုတ္ဘူး
ကိုယ့္ညေတြဟာလည္း အခုထက္ ပိုနက္ေမွာင္စရာအေၾကာင္းမရိွသလို...
ကိုယ့္မ်က္ရည္ေတြဟာလည္း ဒီထက္ပိုစိုစြတ္ေလးလံစရာ အေၾကာင္းမရိွဘူး
မျမဲျခင္းတရားေတြကိုလည္း ဒီထက္ပို သိႏိူင္ဖို႔အေၾကာင္းမရိွဘူး
နံရံနဲ႔ေျပးေျပးတိုက္ခ်င္ေနတဲ့ စိတ္ေတြကလည္း ကိုယ့္ဦးေခါင္းကို သယ္ေဆာင္ႏိူင္လိမ္႔မယ္မထင္ဘူး
ကိုယ္ပန္းခ်ီဆြဲတဲ့အခါ ေရေဆးေတြကို မ်က္ရည္နဲ႔ေဖ်ာ္စပ္ျဖစ္မွာလည္း မဟုတ္ေတာ့ဘူးေပါ့ကြယ္
ေလးလံမႈသိပ္သည္းဆ မ်ားလြန္းတဲ့ေန႔ေတြထဲ
မင္းအျပံဳးေလး မရမကလိုက္ဖမ္းေနရတဲ့အခ်ိန္ေတြထဲ
ကိုယ္တို႔ မေတြ႔ျဖစ္ခဲ့ၾကရင္ဆိုတာကို စီးကရက္တလိပ္လိုဖြာရင္း ႏွလံုးသားထဲကေန ျပန္ျပန္ရိွဳက္ထုတ္ပစ္ရတယ္...