လွ်ပ္တစ္ျပက္အလင္းျဖင့္ ဖမ္းဆုပ္မိခဲ့သမွ် - ၁

ကၽြန္မ ကင္မရာမကိုင္ျဖစ္တာ အေတာ္ၾကာပါၿပီ။  ခုတစ္ေလာမွ ကင္မရာကို ျပန္ၿပီး ဖုန္သုတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မ လက္ရွိကိုင္ေနတဲ့ ကင္မရာက ကန္ႏြန္ 550-D ပါ။

၂၀၁၀ႏွစ္စပိုင္းမွာ ေဈးကြက္ထဲေရာက္ေရာက္ခ်င္း ကၽြန္မေမြးေန႔လက္ေဆာင္အျဖစ္ ရခဲ့တဲ့ ကင္မရာဆိုေတာ့ ခုဆိုရင္  ေလးႏွစ္ႀကီးမ်ားေတာင္ ရွိခဲ့ပါၿပီ။ ေလးႏွစ္သားကင္မရာေလးဟာ ကၽြန္မလက္ထဲမွာ အေတာ္အတန္ႀကီး က်ေနခဲ့ပါၿပီ။ ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိ ခုေနာက္ပိုင္း ရိုက္လိုက္တဲ့ပံုတိုင္းရဲ႕ ၂၀ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္သာ စိတ္တိုင္းက်ၿပီး က်န္တာေတြက ဘာလိုေနမွန္းမသိေအာင္ စိတ္ထဲ မေၾကမလည္ ခံစားရေစတဲ့ပံုမ်ားပါပဲ။  ကၽြန္မကပဲ မ်က္လံုးမေကာင္းေတာ့လို႔မ်ားလား၊ Manual Focus ခ်ိန္တဲ့အခါတိုင္း မျပတ္မသားလိုလို၊ ျပတ္သားသြားသလိုလို မ်က္လံုးထဲ ခပ္ဝါးဝါးရယ္ ျဖစ္ေနေတာ့တာပါ။

 ေနာက္ကင္မရာအသစ္တစ္လံုး လိုခ်င္တဲ့ေရာဂါကလည္း အေတာ္ေလးရေနေတာ့ ဒီေရာဂါကို ေမ့ေအာင္ ခုတစ္ေလာ ဒါေလးနဲ႔ပဲ ရိုက္လိုက္ပါဦးမယ္ေလ၊ ပံုေကာင္းေလးေတြ ထြက္လာလို ထြက္လာျငားေပါ့ဆိုၿပီး ဟိုရိုက္ ဒီရိုက္ စိတ္ေျဖရုိက္ေလးနဲ႔ စခန္းသြားေနျဖစ္ပါတယ္။ ျဖည္းျဖည္းေတာ့ ဝယ္တာေပါ့ ေနာ္  :)

ခုေလာေလာဆယ္ ကၽြန္မကင္မရာအေဟာင္းေလးနဲ႔ ရုိက္ထားသမွ်ထဲက ေကာင္းတယ္ (လို႔ ကၽြန္မ) ထင္ရတဲ့ ပံုေလးေတြ မွ်ေဝခ်င္ပါတယ္ရွင္။












ပထမပံု ၂ပံုကို ဂ်ဴေရာင္းငွက္ဥယ်ာဥ္မွာ ရိုက္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ေအာက္ေလးပံုကိုေတာ့ ငါးျပတိုက္မွာ ရိုက္ခဲ့တာပါ။  (ကၽြန္မအတြက္ေတာ့) အင္မတန္ရိုက္ရခက္တဲ့၊  ရိုက္လိုက္တိုင္းလည္း မႈန္ဝါးဝါးသာေပၚတဲ့ ဂ်ယ္လီငါးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ မဆိုးလွဘူးလို႔ ထင္မိတယ္ရွင့္။

ဂ်ယ္လီငါးေတြအေၾကာင္းကို စိတ္ဝင္စားရင္ေတာ့ ဒီလင့္ခ္  Jellyfishမွာ ဖတ္ၾကည့္ႏိူ္င္ပါတယ္ရွင္။


 ပံုေတြကို ဘေလာ့ဂ္မွာတင္ရတာ အဆင္ေျပေအာင္ ဆိုက္ေရွာ့ထားလိုက္ပါတယ္။  ေနာက္ပံုေလးေတြ ရွိပါေသးတယ္။ ဆက္တင္ေပးပါဦးမယ္ :)

****  ဂ်ယ္လီငါးေတြေတြ႔မွ ဂ်ယ္လီငါးသုတ္စားခဲ့ဖူးတာ သတိရတယ္။ သူတို႔ ႏုည့ံပံုေလးေတြ၊ သူတို႔ ပါးလႊာပံုေလးေတြ ၾကည့္ၿပီး သနားလိုက္တာ။ ေနာက္ မစားေတာ့ဘူးလို႔ စိတ္ကူးမိတယ္။ ေျပာသာ ေျပာရတယ္၊ စားခဲ့တုန္းက အရသာကို မွတ္မိသေလာက္ေျပာရရင္ ေရာ္ဘာမွ်င္ေလးေတြ ဝါးေနရသလိုပါပဲ  :)