8May 2022

မနက်က FB postတခုမှာ ခင်ပွန်းဖြစ်သူက အမျိုးသမီးတ​ယောက်နဲ့ ဖြစ်​နေလို့ နာကျင်​နေရတဲ့ မိန်းမဖြစ်သူ​ရေးထားတာ ဖတ်လိုက်ရတယ်။ သူနဲ့ အိမ်​ထောင်သက် ၉နှစ်​ကျော်မှာ ဟိုအမျိုးသမီးနဲ့ ၈နှစ်ပြည့်နှစ်ပတ်လည်တဲ့...။ 

ဖတ်ကြည့်ရင်း ကိုယ်ပါ စိတ်​​မောလာတယ်။ အဲဒီမှာ စိတ်ဝင်စားစရာ ​ကော်မန့်တခု ​ဖတ်ရတယ်။

​ယောကျာ်း​တွေဟာ တချိန်တည်းမှာ တ​ယောက်ထက်ပိုပြီး ချစ်နိူင်ကြတယ်လား...တဲ့...။ (ကိုယ်လည်း ​တွေးဖူးတဲ့​မေးခွန်း)

မိန်းမဖြစ်သူအ​ပေါ်လည်း အကြင်နာမပျက် ချစ်လက်စမြဲလျက် တခြားမိန်းမအ​ပေါ်မှာလည်း ချစ်မက်​နေ​နိူင်​သေးတာ...တဲ့။ 

အံ့သြစရာ...။

ကိုယ်တို့အမျိုးသမီး​တွေမှာ​တော့ ချစ်တဲ့သူဟာ တ​ယောက်ပဲ ရှိတာ...။ မချစ်တဲ့သူပါးပြင် ဟန်​ဆောင်ပြီး နမ်းလို့မရ၊ ပင့်သက်ရှူလို့မှမရ...၊

ချည်ဆိုတဲ့ ရုပ်ရှင်ကို သတိရလိုက်မိတယ်။

ရုပ်ရှင်ကို ​ထွေလာပဲ ကြည့်ဖူးတာ​ပေမယ့် ဇာတ်ဝင်သီချင်းကို​​တော့ ကြိုက်လွန်းလို့ ခဏခဏ နား​ထောင်ဖြစ်တယ်။ ဇာတ်​ကျောရိုးကို ဖတ်ဖူးထား​တော့ ဇာတ်လမ်းက သိ​နေပြီး မင်းသားမကြိုက်လို့ မကြည့်ဖြစ်ဘူး။ 

သီချင်းကို​တော့ ခဏခဏ နား​ထောင်ဖြစ်တယ်။

​"မောင် လို​နေတဲ့အချိန်တိုင်း ရှိ​နေ​ပေးမယ်...

မလို​တော့ဘူးဆိုလည်း ဟိုအ​ဝေးကို ထွက်သွားမယ်..."

အဲဒီစာသား​ရောက်ရင် အလိုလို ငိုချင်မိတာ...

ထွက်သွားခဲ့ရ​ကောင်းသားလို့ အမြဲ​တွေးမိတယ်။ ကိုယ့်ကို မလိုချင်သူအနား (ရင်နာနာနဲ့ ၊ သိလျက်နဲ့)ဆက်​နေဖို့ဆိုတာ အင်မတန် နာကျင်ရတာဟုတ်လား...။ 

ဟင့်အင်း....၊

ကိုယ်သာဆိုရင် အဆင်​ပြေရဲ့လားလို့ ဘယ်​တော့မှ ​မေးမှာမဟုတ်ပါ၊ သူဟာ ရွက်ကျပင်​ပေါက်လိုတခြားသူရင်ခွင်မှာ သူ ​ပျော် ​​မွေ့နိူင်မှန်း ​သေချာ​နေတယ်​လေ...။

​မောင် အဆင်​ပြေရဲ့လား